Orgaandonatie

In principe kun je niet dood gaan voordat je leven op Aarde is voltooid, en je leven is voltooid als je alle voor je geboorte geplande ervaringen ook daadwerkelijk hebt ervaren. Die geplande ervaringen zijn immers de reden dat je juist deze keer naar de Aarde bent afgereisd. ‘Dood’ is een toestand die niet bestaat, God heeft alleen maar leven geschapen, en je kunt dan ook alleen maar overstappen naar een andere wereld. Bij het sterven koppelt je bewustzijn zich los van de fysieke lichaamsvorm, en schept direct daarop een nieuw lichaam dat geschikt is voor de wereld waar je naar toe gaat, en daar ga je verder met het opdoen van ervaringen.

Alle bewustzijn is eeuwig, elke mens heeft dan ook het eeuwige leven, maar om dat eeuwige leven ook te kunnen ervaren reis je steeds weer af naar ervaringsvelden - zoals onze eigen Aarde - om daar ervaringen op te doen. Om op die manier je ware aard - de op zielsniveau bestaande volmaaktheid met zijn één zijn met alles - stapje voor stapje te reconstrueren via de weg van het ervaren. Het in volmaakte harmonie samenleven met alles dat leeft is het doel van alle leven. En om dat doel te bereiken heb je een nimmer eindigende serie levens tot je beschikking. Je ziel is wie je werkelijk bent, en jijzelf bent één van de talloze geïndividualiseerde deeltjes van je ziel om namens de ziel ervaringen op te doen.

Om organen wel of niet te doneren na het overlijden zou een zuiver persoonlijke keuze moeten zijn zonder enige dwang van wie dan ook. Elke mens volgt een geheel op hemzelf afgestemd evolutietraject, en voor de een zal daarin het afstaan van organen na het overlijden precies passen, en voor een ander zal dat niet het geval zijn. Als je al een keuze wenst te maken op dit gebied, kies dan wat jij wilt en tracht te voorkomen dat anderen jou hun keuze kunnen opdringen als die afwijkt van je eigen keuze. Welke keuze je ook maakt - of in het verleden hebt gemaakt - elke keuze is de juiste keuze, élke gemaakte keuze past perfect in het door jou gevolgde evolutionaire traject. Heb dan ook nooit spijt van eerder genomen onherroepelijke beslissingen op dit gebied. Het evolutietraject dat jij volgt betekent uiteraard niet dat elke mens dat traject ook zou moeten volgen.

Een geestelijk leraar uit een andere dimensie van bestaan met de naam Gildas heeft via het medium Ruth White (zie het boekje ‘Spiritualiteit in het dagelijks leven’) er op gewezen dat er ook een spirituele kant zit aan het afstaan van organen. Zijn uitleg kort samengevat luidt: Als het fysieke lichaam sterft wordt het proces gestart waarbij het lichaam voor het leven na de dood wordt gevormd. Voor de vorming van dit lichaam is een essentie nodig uit alle organen. Als een orgaan na de dood van de donor doorgaat met leven, en er dus geen ontbinding plaatsvindt, kan de achter het orgaan schuilgaande essentie niet worden onttrokken.

Wanneer bepaalde delen van de essentie onbereikbaar zijn, omdat bijvoorbeeld een nier is verdwenen om elders te worden bezield met levenskracht, dan kan het lichaam-na-de-dood niet optimaal gevormd worden. Dit kan er toe leiden dat de orgaandonor aan gene zijde tijdelijk met ongemakken geconfronteerd zal worden. En dit kan ook betekenen dat er nog niet afgereisd kan worden naar de plaats van bestemming. Zodra op Aarde het getransplanteerde orgaan afsterft kan het proces voor de vorming van het lichaam-na-de-dood alsnog voltooid worden, en zullen alle ongemakken voor de donor op dit gebied weer voorbij zijn. In feite nemen orgaandonoren tot op zekere hoogte de handicap van hun begunstigers op Aarde aan gene zijde tijdelijk over. De ontvanger van het orgaan kan geconfronteerd worden met herinneringen en emoties die opgeslagen liggen in de subtiele tegenhangers van het betreffende fysieke orgaan.

Afgaand op de woorden van Gildas lijkt het verstandig dat orgaandonoren er rekening mee houden dat ze (mogelijk) moeten betalen voor hun geschenk aan de medemens in de vorm van de nodige ongemakken aan gene zijde, en dat die van tijdelijke aard zullen zijn. Ook aan gene zijde zijn er verplegende en medische beroepen. Het fijnstoffelijke lichaam dat door je bewustzijn is geschapen om te gebruiken in de wereld van na de dood is van een veel fijnere substantie dan het stoffelijke lichaam op Aarde, maar het heeft nog wel een materiële verschijningsvorm. Het is echter zelfgenezend en vernieuwt zichzelf van ogenblik tot ogenblik. Wanneer er essenties zijn achtergebleven op Aarde kan het overeenkomstige deel in het lichaam-na-de-dood niet optimaal gevormd worden, en ook al is dat lichaam zelfgenezend iets dat er niet is kan zichzelf ook niet genezen.  

De komst van nieuwkomers aan gene zijde levert regelmatig bepaalde gezondheidsproblemen op die tactische ‘medische’ behandeling vergen, en die meestal bestaat uit onderricht en instructie. Velen die aan gene zijde voor het eerst hun ogen opslaan hebben zich zo sterk geïdentificeerd met lichamelijke gebrekkigheid, ziekte en pijn dat zij gelijk overeenkomstige ziekten creëren in hun fijnstoffelijke lichaam. Je gedachten worden zowel op Aarde als aan gene zijde door het lichaam op neutrale wijze steeds tot uitdrukking gebracht.

God heeft in zijn gesprekken met medium Walsch in de jaren 1993-2004 er op gewezen dat je de stamcellen die zich bevinden in het lichaam van elke mens onder de juiste omstandigheden kunt laten uitgroeien tot elk gewenst orgaan, en dat daarmee ook beschadigde organen gerepareerd kunnen worden. De mens heeft inmiddels de eerste voorzichtige stappen gezet op dit gebied. Het huidige systeem van orgaantransplantatie met zijn mogelijke gevolgen voor zowel donor als ontvanger zal op termijn dan ook gaan verdwijnen. En als steeds de eigen stamcellen worden gebruikt gaat alles van jezelf uit en ben je - zoals bij het huidige systeem van orgaantransplantatie - niet langer aangewezen op de energie en mogelijke herinneringen van de orgaandonor die schuil gaan achter een ontvangen orgaan.

‘Tijd’ ‘is altijd relatief en dat betekent dat ‘tijd’ op talloze verschillende manieren ervaren kan worden. Aan gene zijde worden gedachten vrijwel zonder vertraging voorzien van bijpassende gebeurtenissen. Ook op Aarde worden gedachten voorzien van bijpassende gebeurtenissen, maar op Aarde kunnen er dagen, weken, maanden of zelfs zeer vele jaren verstrijken voordat het resultaat wordt getoond. Het lijkt aannemelijk dat de tijd die op Aarde verstrijkt tussen het transplanteren van het orgaan en het afsterven daarvan aan gene zijde heel anders beleefd zal worden dan op Aarde.

Als zonder een orgaantransplantatie het overlijden onvermijdelijk zou zijn geweest, en iemand heeft een orgaan ontvangen dat goed functioneert, dan betekent dit dat de overleden orgaandonor akkoord is gegaan met zijn gift aan die betreffende persoon, want als dat niet het geval zou zijn geweest dan zou het getransplanteerde orgaan afgestoten zijn. En het betekent óók dat de ziel van de ontvanger van het orgaan - de ziel is de allerhoogste kern van je wezen - nog groeimogelijkheden ziet voor haar geïndividualiseerde deeltje in dit leven, omdat anders óók in dat geval het orgaan afgestoten zou zijn.

De bedoeling van dit artikel is niet om mensen het afstaan van organen te ontraden of aan te bevelen, maar om mensen te wijzen op de mogelijke tijdelijke ongemakken aan gene zijde die kunnen voortkomen uit het afstaan van organen. En vanzelfsprekend bepaalt elke mens zelf welke waarde hij of zij hecht aan de woorden van Gildas. Bij een zo’n ingrijpendegebeurtenis als een orgaandonatie met zijn mogelijke gevolgen voor de donor dient elke mens zélf te bepalen om wel of niet organen af te staan. Laat die keuze dan ook niet aan andere over en respecteer de keuzes van anderen op dit gebied altijd, ook als die keuzes afwijken van je eigen keuze.

Bron: http://www.johannesdejong.eu/orgaandonatie.htm