Liefde

Liefde

Al heel lang wordt liefde in onze cultuur beschouwd als een gevoel, het meest begerenswaardige gevoel dat we kennen. Maar gevoelens zijn veranderlijk. Je kunt er niet op vertrouwen dat ze lang zullen blijven bestaan. Je kunt heel verliefd op iemand zijn, en een maand later weinig of niets meer voor die persoon voelen. Gevoelens slaan op een zeker moment onvermijdelijk om in hun tegengestelde. We interpreteren onze ervaringen op basis van emoties en gevoelens, in plaats van de ervaring gewoon te zijn. Het heen en weer geslinger tussen goed en slecht, fijn en niet fijn legt een waas over de werkelijkheid.
Ook seksualiteit wordt op die manier ervaren: als een emotie die, het liefst onmiddellijk, om ontlading vraagt. Dat maakt het beleven ervan gecompliceerd, want hierdoor wordt seksualiteit een verwarrend mengsel van lustbevrediging, ego-manifestatie, liefde en onzekerheid. We vergeten onderscheid te maken tussen de vloeibaarheid van de liefde en de dwingende eisen van de emotie. 
Liefde in haar zuiverste gedaante is onuitputtelijk en onvoorwaardelijk. Ze is nooit dwingend en stelt geen eisen, en kan daarom geen emotie zijn. Emotionele hebzucht, die meestal een onderdeel vormt van onze seksualiteit, is altijd op zoek naar bevrediging. 

De kracht van de eigen ziel

Auteur Moniuque Timmers geeft een pagina van haar nieuwe boek vrij voor publicatie. Het boek is een aanrader. Super goed geschreven, met ontroerende en herkenbare bijdragen van levenspartner en muzikant Marcel Jansen. Hier kun je de sfeer proeven van een hoofdstuk.

De ziel is de brug tussen lichaam en Geest. Bij de meeste mensen is deze brug nog geen stevige brug die goed begaanbaar is. Het is een brug in wording, die gebouwd of geweven wordt door liefde, inzicht en kennis, door begrip van de goddelijke wetten, door transformatie van onze menselijke geest, door goede verzorging en voeding. Een zuiver lichaam kan namelijk beter ontvangen, is stabieler van aard.

Ervan uitgaande dat de ziektes vanuit het zielenbewustzijn komen, is de werkelijke heling een bewust psychisch/energetisch proces. 

Ondertussen beseft men ook steeds meer dat allerlei chemische preparaten, medicijnen of andere toepassingen slechts tijdelijke of zelfs geen verlichting van klachten brengen. Het is de ziel die genezen moet worden, de ziel gevoed door de Geest, onze werkelijke Krachtbron, onze goddelijke Accu. Men kan soms de symptomen van een ziek lichaam doen verdwijnen maar de werkelijke oorzaak van een ziekte is hiermee niet uitgeschakeld en zal zich vroeger of later weer openbaren. Genezing moet gezocht worden op het gebied van de geestelijk/psychische mens want vanuit dit gebied is er de beste mogelijkheid om de ziel en daardoor ook het lichaam te genezen. De ziel moet in feite eerst genezen en hier ligt de sleutel voor werkelijke lichamelijke genezing én voor die innerlijke vrede die automatisch leidt tot uiterlijke vrede. Zo zijn we op weg om ons steeds meer te nestelen in ons nieuwe bewustzijn. Dit nieuwe bewustzijn is tevens de basis van dit komende gouden tijdperk.

Dit nieuwe bewustzijn is de Ik Ben die Ik Ben. Deze Ik Ben wordt niet meer geleid door wat er in je leven gebeurt. Je wordt niet meer beïnvloed door alle gebeurtenissen die om je heen gebeuren, door allerlei gedachten, door verwarrende emoties. Als je dit doet en toestaat, vergeet je dat je geworteld bent in je eigen krachtbron, het hier en nu. Je vergeet dat jij het leven zelf bent, dat jouw energieveld de ruimte is waar alles gebeurt.

Dit nieuwe bewustzijn is je verbonden voelen met jouw Krachtbron, een sterke onveranderlijke Kracht.

Orgaandonatie

In principe kun je niet dood gaan voordat je leven op Aarde is voltooid, en je leven is voltooid als je alle voor je geboorte geplande ervaringen ook daadwerkelijk hebt ervaren. Die geplande ervaringen zijn immers de reden dat je juist deze keer naar de Aarde bent afgereisd. ‘Dood’ is een toestand die niet bestaat, God heeft alleen maar leven geschapen, en je kunt dan ook alleen maar overstappen naar een andere wereld. Bij het sterven koppelt je bewustzijn zich los van de fysieke lichaamsvorm, en schept direct daarop een nieuw lichaam dat geschikt is voor de wereld waar je naar toe gaat, en daar ga je verder met het opdoen van ervaringen.

Alle bewustzijn is eeuwig, elke mens heeft dan ook het eeuwige leven, maar om dat eeuwige leven ook te kunnen ervaren reis je steeds weer af naar ervaringsvelden - zoals onze eigen Aarde - om daar ervaringen op te doen. Om op die manier je ware aard - de op zielsniveau bestaande volmaaktheid met zijn één zijn met alles - stapje voor stapje te reconstrueren via de weg van het ervaren. Het in volmaakte harmonie samenleven met alles dat leeft is het doel van alle leven. En om dat doel te bereiken heb je een nimmer eindigende serie levens tot je beschikking. Je ziel is wie je werkelijk bent, en jijzelf bent één van de talloze geïndividualiseerde deeltjes van je ziel om namens de ziel ervaringen op te doen.

De kleine ziel en de zon

De kleine ziel en de zon

Er was eens een Kleine Ziel die tegen God zei: "Ik weet wie ik ben, ik ben het licht net als alle andere zielen. " God lachte breed."Dat is waar!", zei God. "Jij bent ook het licht." "Wow," zei de Kleine Ziel, "Dit is toch echt gaaf." Enige tijd later bleek dat weten wie ze was niet voldoende was. De Kleine Ziel voelde onrust van binnen en wilde ervaren wat het was om het licht te zijn. En zo ging de Kleine Ziel terug naar God (Wat geen slecht idee is voor alle zielen die willen weten wie ze werkelijk zijn.)"Hallo God! Nu weet ik wie ik ben. Is het goed als ik dat wil zijn?" God zei:" je bedoelt dat je wilt zijn wie je al bent?" "Wel", antwoordde de Kleine Ziel, "Weten wie ik ben is één ding, maar helemaal echt zijn is iets anders. Ik wil ervaren wat het is om het licht te zijn!" " Maar je bent het licht al," herhaalde God weer lachend. "Ja, maar ik wil voelen wat het is!" zei de Kleine Ziel. "Wel", God grinnikte, "Ik had het kunnen weten, jij bent altijd al de meest avontuurlijke."Toen veranderde Gods houding. "Er is alleen één ding ... Er is niets anders dan het licht. Zie je, ik creëerde niets anders dan wat jij bent; en daarom is het niet makkelijk voor jou om jezelf te ervaren zoals je bent, omdat er niets is dat je niet bent." "Huh?" zei de Kleine Ziel, een beetje verbouwereerd. "Beschouw het op deze manier," zei God. "Je bent als een kaarsje in de zon. Oh, je bent daar met ontelbare andere kaarsjes die samen de zon zijn. En de zon zou anders zijn zonder jouw kaarsje." "Hoe kun je weten dat je het licht bent wanneer er alleen maar licht is?" "Dat is de vraag." Weer lachte God. "Dat heb ik al gedaan." zei God. "Aangezien je jezelf niet kunt zien als het licht als je in het licht bent, zullen we je met duisternis omringen." "Wat is duisternis?" vraagt de Kleine Ziel. God antwoordde: "dat is wat je niet bent." "Zal ik bang zijn in het donker?" vroeg de Kleine Ziel. "Alleen als je ervoor kiest om bang te zijn," antwoordde God. "Er is echt niets om bang voor te zijn, tenzij jij ervoor kiest om dat te zijn. Want weet je, we verzinnen het allemaal, we doen alsof." "Oh,'" zei de Kleine Ziel, en voelde zich al beter.