Hij onderzocht en documenteerde meer dan 15000 gevallen van kanker en keek of er altijd dezelfde kenmerken aanwezig waren. In 1982 kwam dr. Hamer met gedocumenteerd bewijsmateriaal, waaruit bleek dat kanker altijd door een psychologisch conflict teweeg wordt gebracht. De zogenaamde “IRON RULE of CANCER” een zeer belangrijke ontdekking binnen de gehele geneeskunde.
Hij had een uitzonderlijk hoog succesgehalte met zijn kankertherapie; veruit het hoogst wat je tot nu toe ziet. Hij wist een genezingspercentage van 90 % te bereiken. Hij maakte zijn ontdekking bekend zodat zijn nieuwe inzichten zo snel mogelijk beschikbaar zouden komen voor kankerpatiënten. Zonder enig onderzoek werd zijn hele studie verworpen en het werd hem uiteindelijk verboden om met zijn patiënten te spreken. Het werd hem onmogelijk gemaakt om
wetenschappelijk onderzoek voort te zetten. In 1986 trok de Duitse Medical Society de vergunning van Dr. Hamer als praktiserend arts in. In september 2004 werd Dr.Hamer gearresteerd in Spanje. Hij is in Frankrijk beschuldigd van het oproepen tegen de traditionele geneeskunde en het promoten van New Medicine. Hij wordt ook verondersteld een misdaad te hebben begaan omdat hij in een ander land een Frans boek over New Medicine schreef. Iron Rule of Cancer
•
Iedere vorm van kanker en daaraan verwante ziekte begint als een DHS (het Dirk
Hamer syndroom, genoemd naar zijn overleden zoon) dit is een ernstige, zeer
dramatische en emotionele conflictshock. • Het manifesteert zich gelijktijdig op drie niveaus; psyche, hersenen en organen.
• Het onderwerp van het psychische conflict bepaalt de plaats van de afdruk in de hersenen ( Haard van Hamer) en de plaats van kanker in het orgaan.
• De oorzaak van het psychische conflict correleert met de ontwikkeling van de plaats in de hersenen, en de oorzaak van kanker in het orgaan.
Op het moment dat de conflictshock plaatsvindt, is er een soort kortsluiting op een vooraf bepaalde plaats in de hersenen. Dit kan zichtbaar worden gemaakt met een CT-scan. Op deze manier is het mogelijk om de gevolgen van het emotionele trauma zichtbaar te maken in de psyche, doormiddel van een CT-scan. Het beeld dat ontstaat door de CT-scan geeft een rijkdom aan informatie.
• Het toont aan dat een patiënt in het verleden kanker heeft gehad die genezen is, en geeft weer welke organen daarbij werden beïnvloed.
• Het toont aan dat een patiënt nu aan kanker lijdt en welke organen erdoor worden beïnvloedt.
• Het beeld geeft ook informatie over het stadium van de kanker; de actieve groei of de helende fase. In de eerste fase zie je een soort ringen in de hersenen vanuit de plaats waar het gebeurd. Net als wanneer je een steen in het water gooit. Later, wanneer het conflict is opgelost, verandert ook dit beeld van de CT-scan. Er ontwikkelt zich oedeem en tenslotte littekenweefsel.
Ongeveer 40 % van de tumoren die tijdens medische onderzoeken worden ontdekt zijn oud en onschadelijk; ze zijn sluimerend en verkalkt. Maar er kunnen zich alsnog complicaties voordoen omdat angst zijn intrede doet door de medische interventie en hierdoor een shock plaatsvindt die het doodsconflict oproept.
Wanneer wij onverwachts een emotionele nood ervaren, wordt er een soort eerste-nood-reparatieprogramma in werking gebracht, een biologisch conflictprogramma, met als doel het individu zo snel mogelijk weer terug naar normaal te brengen. Hamer vergelijkt dit met wat er in de dierenwereld plaatsvindt
Laten we veronderstellen dat een leeuw een antilope achtervolgt. De antilope weet dat het alle middelen onmiddellijk moet mobiliseren om te overleven. Het sympathische zenuwstelsel neemt het over van het parasympatische zenuwstelsel en direct zie je dat een specifiek hersengebied actief wordt en de longactiviteit toeneemt. Na de succesvolle vlucht rust het dier uit en neemt het parasympathische zenuwstelsel het weer over om alle lichaamsfuncties te normaliseren.
Nu krijgt een mens te horen dat hij kanker heeft. Zelfs als de diagnose verkeerd is wordt hetzelfde biologische programma in beweging gebracht door dezelfde doodsangst die het dier hielp te ontsnappen. Wat er gebeurt, is dat het spanningsniveau enorm oploopt en de hersen-long activiteiten geactiveerd worden. Alleen kunnen we nergens naar toe lopen. Zolang het conflict niet wordt opgelost (wat soms jaren kan vergen) zal er een constante spanning (stress) zijn. Evenals een constante stimulatie van de hersen- en longactiviteit. Dit proces kan slechts worden tegengehouden door het uitschakelen van de ‘trigger’ in de hersenen door het onschadelijk maken van de originele conflict-shock. Dit gebeurt wanneer de patiënt bijvoorbeeld een chirurgische ingreep of een natuurlijke therapie heeft, waarin hij of zij volledig gelooft. Wanneer de patiënt twijfelt over de doeltreffendheid van de behandeling zal het conflict niet worden opgelost.
Dr. Hamer gelooft dat de meeste metastasen of secundaire tumoren worden veroorzaakt door de kankervrees of de doodsvrees. Die voortvloeien uit het feit dat de patiënt de diagnose kanker of een andere negatieve prognose te horen krijgt. Deze confict-shock hoeft niet altijd te leiden tot vrees voor de dood maar kan ook leiden tot woede, wrok of een scheidingconflict omdat je gescheiden wordt van je partner of kinderen. Ook kan een diagnose van darmkanker leiden tot leverkanker wegens een onderbewuste vrees voor verhongering.
Over het algemeen leiden hopeloosheid, wanhoop en het gevoel van zinloosheid tot chronische stress, die de genezing van kanker en andere ziekten verhindert. Maar deze mogen niet als oorzaak worden gezien. Volgens Hamer is de echte oorzaak van kanker een onverwachte traumatische shock waarop wij emotioneel niet voorbereid zijn en die wij niet kunnen uiten.
De belangrijkste taak voor kankerpatiënten is om de originele emotionele shockervaring te ontdekken en ervoor te zorgen dat die wordt geheeld. Als we bij het onderzoek nog steeds sterke emotionele reacties krijgen wanneer we bij de inhoud van het conflict komen, dan kunnen we er zeker van zijn dat het nog niet is opgelost.
Hieronder is een tabel weergegeven die enkele verbanden aantoont tussen conflictemoties en organen.
Bijnierschors: verkeerde richting
Blaas: gemeenconflict, vuile trucs
Botten: gebrek aan eigenwaarde, inferioriteit
Borst melkklier: disharmonische verwikkelingen
Borst melkgang: verlatingsconflict
Borst links: rechtshandig) conflict kind, huis, moeder
Borst rechts: (rechtshandig) conflict met partner of anderen’
Bronchus: territoriumconflict
Cervix: gefrustreerd
Darm: vervelend onverteerbaar conflict
Slokdarm: het niet kunnen verwerken
Galblaas: rivaliteitconflict
Hart: terugkerend conflict
Nieren: levenswil, water of vloeistofconflict
Strottenhoofd: angstconflict of door vrees
Lever: angst om te verhongeren
Longen: angst om te sterven of te verstikken
Lymfeklieren: verlies van eigenwaarde
Melanomen: gevoel van vuil, smerig, besmet
Oren: ontbreken van vitale informatie
Mond: je kunt iets niet pruimen of behouden
Pancreas: bezorgdheid, woede conflict met familieleden
Prostaat:conflict met seksuele contacten en verbindingen
Rectum: angst om nutteloos te zijn
Huid: verlies integriteit
Milt: shock om fysiek of emotioneel gewond te zijn
Maag: onverteerbare woede, je slikt teveel in
Testis en Ovarium: verliesconflict
Schildklier: gevoel van onvermogen
Baarmoeder: seksueel conflict
Dr. Hamer is ervan overtuigd dat alle actieve conflicten kunnen worden beëindigd en dat de helende fase kan beginnen, als wij liefde en vergiffenis binnen onszelf kunnen voelen en we het uitstralen naar anderen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten