Toen hij eerder dit jaar in het Amazonegebied was, zag Alberto Villoldo dat de sjamanen daar zich al beginnen voor te bereiden. Zij geloven dat de mensheid na het einde van de Mayakalender op 21 december 2012 de kans krijgt zichzelf te vernieuwen. Daarom zijn ze aan het vasten en bidden, vertelt Villoldo, die zelf meer dan dertig jaar in de Andes en het -Amazonegebied bij hen in opleiding is geweest. De Mayasjamanen stonden bekend als grote visionairs, met interesse in het fenomeen tijd, veel kennis van het sterrenstelsel en het verband tussen lichaam en geest. De moderne sjamanen in Noord- en Zuid-Amerika staan nog altijd dicht bij de eeuwenoude tradities van hun voorouders, zoals de Maya’s. En zij bereiden op dit -moment hun hersenen en hun lichaam voor op de komst van een nieuw tijdperk.
Op 21 december eindigt een meer dan vijfduizend jaar durende cyclus op de telling van de Meso-Amerikaanse kalender. Deze kalender werd gebruikt door verschillende culturen, waaronder de Maya’s, die vóór de aankomst van Columbus in Amerika leefden. Waarom de kalender dan ophoudt en wat dat betekent, weet niemand. Vanwege die onduidelijkheid is het voer voor allerlei wilde theorieën. Maar waar bereiden de sjamanen zich dan op voor, en wat weten we vanuit de Mayacultuur zelf?
Er zijn mensen die deze dag als het einde van de beschaving of de mensheid beschouwen. Villoldo ziet dat anders. ‘Voor de Maya’s en de inheemse volkeren van het oude Amerika was dat moment een kantelpunt’, licht hij toe. Die omslag heeft enorme gevolgen voor iedereen, meent Villoldo, want ‘in de nieuwe cyclus kun je de wereld alleen veranderen als je je innerlijke leven verandert’.
De 21e dag van december staat volgens Villoldo voor de komst van een nieuwe wereld – eentje waarvoor niemand hoeft te vrezen. De psycholoog, sjamaan en auteur van diverse boeken, waaronder Healing volgens de sjamanen en het onlangs verschenen Het verlichte brein, ziet het als een tijd die juist kansen biedt. ‘Er worden hongersnoden en ziekten voorspeld. Maar ik ben nog steeds optimistisch. Ik geloof dat iedereen geboren wordt om iets te verbeteren’, zei hij in 2006 in een interview met Ode. Nu blikt Villoldo vooruit op de naderende veranderingen.
Waarom bent u niet huiverig voor de komst van 21 december?
‘De Maya’s hadden het over de cyclus die op 21 december 2012 eindigt, waarna een nieuwe cyclus zou beginnen met andere eigenschappen, die tegengesteld zijn aan de eigenschappen van de periode die nu afloopt. Voor sommige mensen is dat beangstigend. Een van de eigenschappen is dat er geen grens meer zal zijn -tussen de innerlijke wereld en de buitenwereld. Die grens wordt poreus. In het oude denken, in de oude cyclus, heeft iedereen zijn eigen -innerlijke leven en vervolgens moet je dan de wereld gaan veranderen. Maar in de nieuwe cyclus kun je de wereld alleen veranderen als je je innerlijke leven verandert, wat we allemaal doodeng vinden omdat we weten dat het huis waarin we innerlijk leven vol zit met spoken en onzin.
Het wordt dus tijd voor een grote schoonmaak. Alles wat zich maar in je innerlijke wereld bevindt, zal zich direct en letterlijk in je buitenwereld manifesteren. Dat houdt in dat er een einde komt aan de wereld zoals wij die kennen en er een nieuwe wereld ontstaat. Een nieuwe wereld met nieuwe technologieën, nieuwe manieren van zakendoen, nieuwe manieren om met elkaar om te gaan, nieuwe vormen van geneeskunde, nieuwe manieren om bewust deel te nemen aan onze evolutie, die in de oude cyclus niet bestonden.’
Zijn er in andere culturen ook zulke voorspellingen te vinden?
‘Jazeker, in heel Amerika wordt op deze einddatum gewezen. De Hopi kennen hem als “de tijd om de wereld om te keren”. De Inca’s kenden hem als “de tijd om uit de lineaire tijd te stappen”.
Dat klinkt toch nogal beangstigend.
‘Het probleem met de lineaire tijd is dat die eindig is en door de dood wordt beheerst. De scheppingsmythe van de inheemse -volken draait om een scheiding in de tíjd, terwijl het in de Westerse scheppingsmythen om rúimte gaat. Wij westerlingen geloven dat wij de ruimte bezitten: we -bezitten de aarde, we bezitten het land. De inheemse volken bezitten de tijd. Dit is dus onze kans om in de oneindigheid en de eeuwigheid te stappen.’
Veel problemen van nu – onrecht, armoede, vervuiling – lijken voort te komen uit een bewustzijnsprobleem. Is 21 december een mijlpaal in de overgang naar een nieuwe wereld?
‘De Maya’s begrepen dat het leven een cyclisch karakter heeft: we zullen reïncarneren en steeds terugkeren. Al die beschavingen kennen de legende van de weerkerende god, zoals Quetzalcoatl, de grote godheid van Amerika. Hij is de god die steeds terugkeert. Hij leeft niet in de lineaire, maar in de cyclische tijd, en komt telkens in een kring terug. Dat is een metafoor voor wat wij ook doen: we keren steeds terug. In de incarnatie waarin we nu leven, krijgen we een kans doordat de planeten precies in elkaars verlengde staan, zodat we een kwantumsprong in menselijk bewustzijn kunnen maken, eerst ieder van ons afzonderlijk en later als stam of gemeenschap.’
Maar waarom moesten we al die problemen doormaken?
‘U vraagt me eigenlijk om tienduizend jaar terug te kijken en de hele bekende geschiedenis te interpreteren. Wij zijn onderdeel van een groots experiment, een biologisch experiment, een experiment in bewustzijn, in onze omgang met elkaar, in tolerantie, mededogen en geweld. Op het wereldtoneel om ons heen zien we een strijd gaande tussen het verdwijnende oude paradigma, het op geweld en territorium gebaseerde paradigma van “mijn god is sterker dam de jouwe”, en een nieuw paradigma dat zich net begint af te tekenen, dat we nog niet onder woorden kunnen brengen. In dat nieuwe paradigma groeien wij door naar goddelijke status. We krijgen tot taak te creëren, de wereld al dromend te scheppen en deel te nemen aan de schepping.’
Sommigen trekken een verband -tussen het einde van de Mayakalender en de magnetische polen die van plaats veranderen. Wat heeft dat volgens u te betekenen?
‘Er zijn inderdaad veranderende -geomagnetische verschijnselen. De -magnetische velden van de aarde zijn al een tijd zwakker aan het worden. Ze hebben nog maar een kwart van hun normale kracht, waardoor we kwetsbaar worden voor -zonnestormen, die dit jaar uitzonderlijk sterk zijn. In 2012 veranderen de polen van de zon: er komt een ompoling, wat om de elf jaar gebeurt. De aarde lijkt zich ook op zo’n ompoling voor te bereiden.
Als je het aan de neurowetenschapper Bruce Lipton vraagt, zal hij vertellen dat de menselijke hersenen zich ook voorbereiden op een kwantumsprong. We vormen neurosporen, we onderzoeken neurostructuren waardoor we op een tot nu toe ongekende manier kunnen waarnemen, zodat we in plaats van psychosomatische ziekten juist psychosomatische gezondheid kunnen bevorderen. Dan kunnen we alle geloofssystemen wegvagen die ons hebben afgeremd en verlamd, die ons dwongen de genetische patronen van onze ouders te herhalen: de manier waarop zij leefden, ziek werden en stierven. We bereiden ons dus niet alleen als planeet, maar ook in neurologisch opzicht voor op een kwantumsprong. Maar het gaat met vallen en opstaan en er gaat onderweg van alles mis. We moeten het proces zelf gaan beheersen, anders begrijpt ons systeem niet wat er met ons gebeurt.’
Hoe bereiden de sjamanen van de oude tradities van Amerika zich op 21 december voor?
‘Met vasten en bidden. Wanneer je vast, gaan je lichaam en hersenen ontgiften en zich herstellen. De sjamanen bereiden hun hersenen voor op nieuwe downloads, om de codes voor de nieuwe mens te ontvangen: een kwantumsprong in de evolutie die zowel een biologisch fundament als een basis in het bewustzijn zal krijgen. We kunnen niet zonder biologisch -fundament. De neurologische basis is nodig als ondersteuning van het bewustzijn dat ons nu wordt aangereikt. Zonder neurologische netwerken worden de nieuwe mogelijkheden teruggevoerd naar de filters van de waarneming, en wordt alles weer bekeken in termen van angst, hebzucht, beperking en schaarste.’
Wat gaan de sjamanen op die datum doen?
‘Voor ons westerlingen zijn specifieke data belangrijk. Als wij tweeën willen gaan lunchen, spreken we bijvoorbeeld volgende week dinsdag om twaalf uur af. Maar als je een afspraak zou maken met de sjamanen, zouden ze drie uur te laat komen op de verkeerde dag. De 21ste december is de letterlijke tijd. Maar voor hen is er veel meer ruimte. Zij zijn daarom al maanden geleden met hun voorbereidingen begonnen en zullen daar na 2012 mee doorgaan, zodat ze de download van liefde, mededogen en macht stevig kunnen verankeren op persoonlijk niveau. Het punt is dat wij hier in het Westen het daar te druk voor hebben. Wij hebben geen tijd om te vasten en te bidden, omdat we te veel opgaan in ons leven hier en nu. Wij zullen dan ook niet klaar zijn.’
Wat gaat u zelf doen op 21 december?
‘Ik ben ook al begonnen met vasten, drie dagen per maand. En ik neem dagelijks de tijd om te bidden. Rond 21 december begin ik met oefeningen om visioenen te zoeken. Van oudsher zoeken sjamanen naar visioenen door bijvoorbeeld te vasten of alleen vruchten- of groentesap te drinken. Ik drink groentesap, heel veel water en ik bid. Dan kalmeert de geest. Pas wanneer de geest is gekalmeerd, wanneer je een diep niveau van verstilling bereikt, kun je een immense versnelling van het moment ervaren. Het zoeken naar visioenen is dus een essentiële oefening voor deze tijden.’
Bent u optimistisch en gelooft u dat we die overgang kunnen doormaken zoals we zijn?
‘Ik geloof zeker dat we erdoor zullen komen, dat we het zullen overleven en dat het ons goed zal gaan in die prachtige tijd met al die kansen. Toen de Europeanen aan het begin van de zestiende eeuw ontdekten dat de aarde rond is, had je nog veel boeren die bleven geloven dat de aarde plat was, maar dat maakte niets uit. Tegenwoordig kom je niet vooruit als je de nieuwe kosmologie niet accepteert. Vanwege onze informatiesystemen kun je al in een paar maanden achterlopen, terwijl het vijfhonderd jaar geleden een hele eeuw duurde voordat je met je overtuigingen achterliep. Ik ben heel optimistisch. Ik werk als een enzym om op alle mogelijke manieren aan deze fantastische verandering bij te dragen.’
Dit interview verscheen in Ode november/december 2012.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten